Гран-прии соли гузаштаи Душанбе ҷаҳони ҷудоро ба ваҷд оварда буд. Ҳеҷ кас интизор набуд, ки ҷудо на танҳо дар майдон, балки дар саросари шаҳр тантана дошта бошад. Лавҳаҳои дурахшанда, издиҳом дар намоишҳои беруна, плакатҳо, баннерҳо ва парчамҳо пойтахти Тоҷикистонро зеб медоданд ва он воқеан фазоеро, ки дар Қасри теннис эҳсос мешуд, инъикос мекард.
Обид Ҷебови 26 сола паҳлавони дӯстдоштаи мардуми тоҷик дар роҳ ба финал тамоми рақибонашро бо иппон шикаст дода, ҳаводорони ҷудои тоҷикро масрур кард, лек дар финал аз Сардор Раҳимови туркман бо се шидо ноком шуд.
Муҳаммадсолеҳ бо пирӯзӣ дар финал муқобили Шамшадини ботаҷриба аввалин тиллои хешро дар мусобиқаҳои Гранд Слам ба даст овард ва соҳиби 1000 имтиёзӣ олимпӣ низ гардид.
Дар вазни то 57 кило миёни бонувон мо шоҳиди рақобатҳои ҷолибу диданӣ гардидем, ки то охир дар ин вазн танҳо ба Ҷессика Климкайт ва Сараҳ Леоние даст дод, ки бирасанд.
Ҳеҷ кадоме аз чаҳор ҷудокори номдор имрӯз дар вазни то 52 кило миёни бонувон ба даври нимниҳоӣ нарасид. Эҳтимол, ҳеҷ кас финали умумишвейтсариро интизор набуд, аммо ҳамин тавр гузашт, ҳам Ндиайе ва ҳам Коччер як рӯзи ғайриоддӣ доштанд.